به گزارش مشرق، سوره‌ی مبارکه‌ی مائده، زمانی بر پیامبر نازل شد که ایشان تشکیل حکومت داده و بر دشمنان بیرونی خود پیروز شده بودند. خداوند در آیه ای از این سوره خطاب به مسلمین می‌فرمایند: "الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ". بدین معناکه امروز، روزی است که دیگر دشمنان از مبارزه‌ی با دین شما ناامید شده‌اند، پس از آنها نترسید بلکه از من بترسید. شهید بزرگوار مطهری در تحلیل این آیه معتقد است که منظور خداوند از اینکه "از من بترسید"، یعنی آنکه از "سنت‌های من" بترسید. یکی از سنت‌های خدا همان است که در آیه‌ی ۱۱ سوره‌ی مبارکه‌ی رعد به آن اشاره کرده است: "إِنَّ ا... لايُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّى يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم": "خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملّتی) را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند." شهید مطهری از این دو آیه اینگونه نتیجه می‌گیرد که مهم‌ترین مشکل جامعه‌ی اسلامی پس از تشکیل حکومت، "دشمن درونی" و یا به تعبیر بهتر، "افراد فرصت‌طلب" است.
2. نظیر چنین تحلیلی را، رهبر انقلاب در نماز جمعه اردیبهشت ماه سال ۸۰ نیز به ۵گروه دشمن که مقابل حکومت پیامبر قرار داشتند اشاره کردند. ایشان می‌فرمایند «دشمن اول، قبایل نیمه‌وحشی ... دشمن دوم، اشراف مکه... دشمن سوم، یهودیان... دشمن چهارم منافقین... دشمن پنجم اما خطرناک‌ترین دشمن‌ها بود. و آن عبارت است از تمایلات نفسانی، خودخواهی‌ها، میل به انحراف، میل به گمراهی و لغزش که زمینه‌ی آن را خود انسان فراهم میکند. یعنی موضوعاتی که ممکن است به مرور دل انسان را از ایمان تهی کند، در حالی‌که ظاهر، ظاهر انسانی است.
پیامبر با این دشمن هم مبارزه کرد. تاریخ صدر اسلام پر است از رخدادهایی که مسلمانان به‌دلیل وجود عناصر ضعیف‌الایمان در بینشان ضربه خورده‌اند.» ماجرای جنگ احد یکی از آنهاست.
3️. سی و هفت سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد. نظامی که اگرچه "دشمن بیرونی" هر کاری که از دستش بر می‌آمد برای ضربه زدن به آن انجام داد اما در نهایت، شکست طرح و راهبردهایش در برابر انقلاب اسلامی را اذعان کرده است. آن‌چنان‌که سال گذشته، جرج فریدمن، مسئول مرکز راهبردی استراتفور به این موضوع اشاره کرده و می‌گوید: " ایران نشان داده است نه فقط بدون حمایت آمریکا، بلکه در حال درگیری با آمریکا نیز می‌توان بزرگترین قدرت تکنولوژیک و نظامی منطقه بود. این پدیده ایران را به یک الگو برای کشورهای اسلامی تبدیل کرده است" بدون شک، چنین موضوعی به ماهیت نظام سیاسی ایران برمی‌گردد. ماهیتی که از سویی برخاسته از متن اسلام ناب است و از سویی دیگر، "مردم‌بنیان" است.
از اینجا به بعد خطر دشمن درون است که انقلاب را تهدید میکند و در این میان به دلیل همان اتکای نظام اسلامی به مردم، انتخابات را می‌توان مهم‌ترین عرصه‌ی نمود چنین چیزی دانست. چون در عرصه‌ی انتخابات است که نظر و رأی تک‌تک مردم می‌تواند سرنوشت کشور را تغییر دهد: درست است که «انتخابات یک حادثه یک‌روزه است... {اما} دامنه‌ی تأثیر آن به همان چهار سال محدود نمی‌ماند... اقدامی می‌کنید که تاثیر آن در کوتاه‌مدت، در چهارسال، و در بلندمدت، گاهی در چهل سال باقی می‌ماند، اینقدر انتخابات مهم است.» ۲۵/۲/۹۲
به‌همین دلیل باید «انتخاب درست» انجام داد چراکه «هرچه انتخاب كنيد براى خودتان انتخاب كرديد. انتخاب خوب شما به خود شما برميگردد. اگر انتخاب با غفلت انجام بدهيد كه انتخاب بدى از آب دربيايد، از كار دربيايد، بدىاش به شما برميگردد.» ۵/۱۲/۹۴
بنابراین در انتخاب، باید مراقب دشمن درونی بود. عناصر فرصت‌طلبی که ممکن است به دو مجلس ورود پیدا کنند و مانند موریانه، پایه‌های نظام را سست کنند. به همین دلیل انتخاب درست یک وظیفه است. انتخاب مردم است که بر سرنوشت کشور تاثیر خواهد گذاشت.
2. نظیر چنین تحلیلی را، رهبر انقلاب در نماز جمعه اردیبهشت ماه سال ۸۰ نیز به ۵گروه دشمن که مقابل حکومت پیامبر قرار داشتند اشاره کردند. ایشان می‌فرمایند «دشمن اول، قبایل نیمه‌وحشی ... دشمن دوم، اشراف مکه... دشمن سوم، یهودیان... دشمن چهارم منافقین... دشمن پنجم اما خطرناک‌ترین دشمن‌ها بود. و آن عبارت است از تمایلات نفسانی، خودخواهی‌ها، میل به انحراف، میل به گمراهی و لغزش که زمینه‌ی آن را خود انسان فراهم میکند. یعنی موضوعاتی که ممکن است به مرور دل انسان را از ایمان تهی کند، در حالی‌که ظاهر، ظاهر انسانی است.
پیامبر با این دشمن هم مبارزه کرد. تاریخ صدر اسلام پر است از رخدادهایی که مسلمانان به‌دلیل وجود عناصر ضعیف‌الایمان در بینشان ضربه خورده‌اند.» ماجرای جنگ احد یکی از آنهاست.
3️. سی و هفت سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد. نظامی که اگرچه "دشمن بیرونی" هر کاری که از دستش بر می‌آمد برای ضربه زدن به آن انجام داد اما در نهایت، شکست طرح و راهبردهایش در برابر انقلاب اسلامی را اذعان کرده است. آن‌چنان‌که سال گذشته، جرج فریدمن، مسئول مرکز راهبردی استراتفور به این موضوع اشاره کرده و می‌گوید: " ایران نشان داده است نه فقط بدون حمایت آمریکا، بلکه در حال درگیری با آمریکا نیز می‌توان بزرگترین قدرت تکنولوژیک و نظامی منطقه بود. این پدیده ایران را به یک الگو برای کشورهای اسلامی تبدیل کرده است" بدون شک، چنین موضوعی به ماهیت نظام سیاسی ایران برمی‌گردد. ماهیتی که از سویی برخاسته از متن اسلام ناب است و از سویی دیگر، "مردم‌بنیان" است.
از اینجا به بعد خطر دشمن درون است که انقلاب را تهدید میکند و در این میان به دلیل همان اتکای نظام اسلامی به مردم، انتخابات را می‌توان مهم‌ترین عرصه‌ی نمود چنین چیزی دانست. چون در عرصه‌ی انتخابات است که نظر و رأی تک‌تک مردم می‌تواند سرنوشت کشور را تغییر دهد: درست است که «انتخابات یک حادثه یک‌روزه است... {اما} دامنه‌ی تأثیر آن به همان چهار سال محدود نمی‌ماند... اقدامی می‌کنید که تاثیر آن در کوتاه‌مدت، در چهارسال، و در بلندمدت، گاهی در چهل سال باقی می‌ماند، اینقدر انتخابات مهم است.» ۲۵/۲/۹۲
به‌همین دلیل باید «انتخاب درست» انجام داد چراکه «هرچه انتخاب كنيد براى خودتان انتخاب كرديد. انتخاب خوب شما به خود شما برميگردد. اگر انتخاب با غفلت انجام بدهيد كه انتخاب بدى از آب دربيايد، از كار دربيايد، بدىاش به شما برميگردد.» ۵/۱۲/۹۴
بنابراین در انتخاب، باید مراقب دشمن درونی بود. عناصر فرصت‌طلبی که ممکن است به دو مجلس ورود پیدا کنند و مانند موریانه، پایه‌های نظام را سست کنند. به همین دلیل انتخاب درست یک وظیفه است. انتخاب مردم است که بر سرنوشت کشور تاثیر خواهد گذاشت.
